ÇARESİZCE CELLADINA GÜLÜMSÜYORSUN..

Onurlu ve gururlu bir yaşam sürmek özsaygımızı kaybetmememiz adına mühim bir ihtiyaçtır. Kimsenin gönlünü hoş eylemek için kişilikten taviz verilmez. Taviz tavizi doğurur. Bugün bir başkası için taviz verirsin, yarın bir eşya için, öbür gün makam, mevkii için sonra bir bakmışsın ömrün kimseye tavizi yok. Kişiliğinden taviz verdikçe bir gün kendi hayatını yaşamayı bırakırsın. Üç beş kuruşla zengin oldum, iki alkışa adam oldum sanırsın. Halbuki tüm hayatını deri bir koltukta idâm ettirmeye çalışan birisindir. En ufak bir tekmeyle sandalyeden düşünce hayatın bitti sanırsın. Çünkü hayatını herkese, her şeye verdiğin tavizlerle inşa etmişsindir. Hadi yıkılmasın sağlamsa ! Bu dünyadaki her şey insanlar içindir. Bugün başımıza neler geldiği, yarının bize hazırladığı süprizler , hissettiklerimiz, inişlerimiz, çıkışlarımız.. Belki bu yanda çamura batarız, işleri sarpa sararız ama öte yanda dürüstsek dimdik altından kalkarız . Her işte başarılı olacak değildik ya. Her işte onurlu olacaktık. Çamura batsak bile onurumuzla batacaktık. Amma velakin onursuzken çamura batıyorsan , bugün yer ayağının altından kayıyorsa geçmişte haksız yere kurduğun cümleleri bir düşün. Hangi haksız cümlenin kurbanı olduğunu, ? HABERİM YOK? diye hiçe saydığın yaşamları, ihmalkârlıklarını.. Sonra kabul et ve düştüğün yerden bari onurunla kalkıp yürümeyi bil. Hırsların gözünü, yüreğini kör etmişse saygınlığını kaybettiğin yerde debelenir durursun. Saygını kaybettiğinde diyorum çünkü saygı gösterilmez, saygı kazanılır, saygı hak edilir. Oturduğun koltuğun hatrına karşında ceketini ilikleyenler, koltuğun sallandığı anda bir tekme atanlara dönüşüverirler. Arkamda şu var diye güvendiklerin günümüzün tabirinde referansların sen işleri sarpa sardığında çoktan arkalarını dönüp giderler. Bugün olduğu gibi. Ne demişler yerini vaktinde terketmeyi bilmek gerçek bir olgunluktur. Hoş seninkine vaktinde terk etmeyi bilmek demek çok uygun olmasa da daha fazla çamurda debelenmeden, battıkça batmadan gitmene ?SICAK BAKIYORUM ?. Buda benim sana nacizane tavsiyem olsun. Dürüstlükle çıkmadığın hiç bir yolda saygı kazanamayacaksın. Kişiliğinle zeminini kurmadığın hiç bir işte ayakların yere sağlam basmayacak. Taviz vererek sırtını yasladıkların en ufak tökez lemende buhar olacaklar. Sana git dediklerinde yalvarırım türküsü söylemek yerine bir kez olsun onurlu bir şey yap ve haketmediğin yerde durma. Bu onurlu gidişin onurlu bir hayata başlangıç olur belki kim bilir?[ afyonkarahisar demokrat]